Koza ve Kelebek

Bir gün, bir kozada küçük bir delik açıldı ve bir adam bedenini bu küçücük delikten çıkarmaya çalışan kelebeği seyretmeye başladı ve saatlerce seyretti.

Sonra, kelebek sanki daha fazla ilerlemek istemiyormuş gibi durdu. Sanki, ilerleyebileceği kadar ilerlemişti ve artık daha fazla ilerleyemiyordu. Adam, kelebeğe yardım etmeye karar verdi. Eline bir makas aldı ve kozayı titizlikle keserek deliği büyüttü.

Kelebek kolayca dışarı çıktı. Fakat  kocaman bedeni yanında kanatları kuru ve buruşuktu.

Adam, kelebeği izlemeye devam etti, çünkü zamanla kanatlarının büyüyüp bedenini taşıyabilecek kadar genişleyebileceğini umut ediyordu.

Fakat bu olmadı!

Gerçekte, kelebek ömrünün geri kalanını o kocaman bedeni ve kuru, buruşuk kanatları ile etrafta sürünerek geçirdi. Uçmayı hiç başaramadı...

Adamın bu aceleci iyiliği içinde anlayamadığı, bu kısıtlayıcı kozanın ve kelebeğin o küçücük delikten dışarı çıkmak için verdiği mücadelenin, kelebek için  gerekli olduğuydu. Çünkü bu, yaşam sıvısının kelebeğin bedeninden kanatlarına doğru akmasını sağlamak için Allah'ın (c.c.) vesile buyurduğu yoldu. Böylece kelebek kozadan kurtulduğu anda uçmaya hazır olabilecekti. 

Bazen mücadeleler, hayatımızda tam olarak gerek duyduğumuz şeylerdir. Eğer Allah (c.c.), hayatımıza hiçbir  engelle karşılaşmadan devam etmemize izin verseydi sakat kalırdık. Şimdi ve daha sonra olabileceğimiz kadar güçlü olmazdık. Asla uçamazdık...

Güç istedim...  Ve Allah beni güçlü yapmak için karsıma zorluklar çıkardı.

Bilgelik istedim...  Ve Allah bana çözmek için sorunlar verdi.

Zenginlik istedim...  Ve Allah çalışmak için bana beyin ve güçlü kaslar verdi.

Cesaret istedim...  Ve Allah üstesinden gelmem için bana tehlike verdi.

Sevgi istedim...   Ve Allah yardım etmem için sorunlu insanlar verdi.

İyilik istedim... Ve Allah bana fırsatlar verdi.  

İstediğim hiçbir şeyi elde etmedim. 
İhtiyacım olan her şeyi elde ettim.

Mailime gelen bu güzel yazıyla son günlerde şunu farkettim ki; şu hayat kitabında şiir ve makale başlıklarını önceden atmaya çalışıyorum... Halbuki bu çaba, bu acele niye? Önce makaleni/şiirini hele bir yaz, sonra iyice oku ve ondan sonra hakettiği başlığı at...Kısacası bazı şeyleri akışına bırak. Bırak ki yaratıcının taktir ettiği ve eninde sonunda varacağı yolu en güzel şekilde bulsun...

Sonraki paylaşımlarımda tekrar görüşene dek hayatınızdan pozitifliği, yüzünüzden gülümsemeyi eksik etmeyin ;)

Allah'a (c.c.) Emanetsiniz..